Olbrzymi rozmiar pnia, pozwala wyobrazić sobie skalę wielkości tych drzew.
Gdy pierwsze fale drwalów przetoczyły się przez wielkie części starych lasów północno-zachodniego Pacyfiku, w drugiej połowie XIX wieku zaczęto zasiedlać te miejsca.
I na pewno zostawili swój ślad na ziemi.
Wydobywając ogromne kłody, które zostały ześlizgiwane przez woły lub spływały rzekami do tartaków, najlepsze drewno było bardzo cenione. Pozostał po nim bliznowaty krajobraz, złom drewna i pniaki.
Pniaki, które nadal miały 10 stóp wysokości, nie były pożądane jako drewno ponieważ miały tendencję do puchnięcia od podstawy, powodując nierówne usłojenie drewna.
0 komentarze:
Prześlij komentarz